Home graphic novel Renske stript en spiegelt

Renske stript en spiegelt

Renske de Greef stript. Het staat op een enthousiast gekleurd boek, met eronder de titel Waarom ik mensen niet in mootjes hak. Op zo’n moment weet je: vandaag ontkom ik niet aan een beetje research, al is het maar om lastige opmerkingen van lezers te voorkomen.

Dit gegeven, plus het feit dat de NRC in mijn afgelegen dorp een zeldzaamheid is (althans, recente exemplaren), deden mij naar mijn computer spoeden. Want we hebben wél internet. Ik rammelde haar naam in de zoekbalk.

renske de greefRenske de Greef schrijft. Ik lees over lust, seks in Afrika en bambihertjes. Over een carrière die begon bij het tegenwoordig slapende online magazine Spunk.nl.
Enfin. Haar bio kunt u straks op deze manier zelf terugvinden. Belangrijker is dat ze sinds 2015 in bovengenoemde krant opnieuw een column heeft. Niet langer gewoon, maar handgeschreven en rijkelijk geïllustreerd met haar eigen tekeningen.

Superslim bedacht, vind ik. Het is toegankelijk, echt heel erg grappig en veel te laat besef je dat Renske de Greef het liefst spiegelt. Aan de hand van een gedachte, we moeten ophouden met de compleet nietszeggende begroeting ‘hoe gaat het?’, of maatschappijkritische vraag, ‘wat is het nut van skinny jeans voor baby’s, zet ze je op een lichtvoetige manier aan het denken. Ze analyseert recensenten, WhatsAppende verkeersdeelnemers en fileert de fabel dat wintersport ‘leuk’ is. Zoveel kleine vanzelfsprekendheden die iedereen elke dag tegenkomt, weet ze zo bespreekbaar te maken.

Natuurlijk blijft het wel haar eigen leven. Ze gaat soms kort door de bocht, een paar columns voegen weinig toe en van mij hoeven die eeuwige katten niet per se. Maar who cares? We kunnen moeilijk van haar verwachten dat ze iedereen op de wenken bedient. Veel belangrijker is dat ze haar lezers iedere week trakteert op een hartelijke lach. Op een kritische kanttekening, die je grinnikend incasseert. Ik weet inmiddels waarom ze ons niet in mootjes hakt. Wat mij tijdens het lezen van het boek steeds onduidelijker werd, is waarom Renske de Greef eigenlijk niet is genomineerd voor de functie van Stripmaker des Vaderlands. Als er één iemand is die zowel over de juiste maatschappelijke voelsprieten als het perfecte podium beschikt, is zij het wel.

Renske de Greef, Waarom ik mensen niet in mootjes hak, Uitgeverij Nijgh & van Ditmar, 128 pagina’s (€ 19,99)

Deze recensie is ook geplaatst in de Boekenkrant van september 2017.

[bol_product_links block_id=”bol_59f0e51cbf31c_selected-products” products=”9200000076024052″ name=”Renske de Greef” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

RECENSIES OVERZICHT
ARTWORK
9
SCENARIO
9
Vorig artikelFinalisten NK Striptekenen bekend
Volgend artikelThe Marvel Age of Comics
renske-striptRenske de Greef stript. Het staat op een enthousiast gekleurd boek, met eronder de titel Waarom ik mensen niet in mootjes hak. Op zo’n moment weet je: vandaag ontkom ik niet aan een beetje research, al is het maar om lastige opmerkingen van lezers te voorkomen.