In prachtige, met zwarte pen en penseel getekende illustraties brengt tekenaar François Schuiten een ode aan zijn beste vriend: zijn overleden hond Jim.
Door Liselot Wolters
Eind januari 2023 overlijdt Jim, de grote, zwarte hond van striptekenaar François Schuiten. Dertien jaar lang waren ze dag en nacht samen. Om het intense verdriet een plaats te kunnen geven begint François hem direct na zijn sterven te tekenen. In een woordeloze rouwadvertentie maakt hij Jims dood bekend. Die eerste dag blijft hij tot diep in de nacht doorgaan met tekenen. En elke dag daarna vertrouwt de tekenaar een herinnering toe aan het papier.
Groots
Op ontroerende wijze verbeeldt hij de leegte die de hond heeft achtergelaten. Hij speelt met de verhoudingen tussen baas en hond en laat zo zien hoe groot de betekenis van zijn harige vriend is geweest. En niet alleen in het leven van François. Het was Jim die de aandacht naar zich toe trok van de mensen die ze op hun wandelingen ontmoetten. Soms ook door mensen in zijn enthousiasme omver te lopen, of vlak naast iemand het water uit zijn vacht te schudden.
Herinneringen
Geleidelijk aan maakt het pijnlijk gemis steeds meer ruimte voor goede herinneringen. Aan de dikke, zachte puppy, die hij met zijn dochter had uitgekozen, de liefde voor water en voor het eten dat de grote hond van de tafel wist te jatten. Samen wakker worden, wandelen en dan aan het werk. De voeten van François op de zijden vacht van Jim, die op een deken op de grond voor zijn stoel lag. Onafscheidelijk tot aan het onvermijdelijke afscheid.
Treffend
Als hondenliefhebber, en baasje, weet ik uit ervaring hoe sterk de band tussen mens en hond kan zijn. En ook hoe de leegte voelt die het verlies van een viervoetige vriend achterlaat. François weet dit op een zeer treffende manier weer te geven. Daarbij zijn de tekeningen prachtig! Sommige bladzijden zou je willen aaien, zo goed is de langharige, zwarte vacht van Jim getekend. Op de linker pagina staat steeds een kleine afbeelding van Jim in een houding die door eigenaren van een hond zoals hij onmiddellijk herkend zal worden.
François Schuiten
De Belg François Schuiten (68) werd geboren in Brussel. Schuitens liefde voor deze stad is terug te zien in het eerder door ons gerecenseerde album Brussel, hoofdstad der dromen, dat hij samen met Benoît Peeters maakte. Samen creëerden zij ook de bekende reeks De duistere steden. Voor het album ‘De koorts van Urbicande’ ontvingen zij de prijs voor stripalbum van het jaar op het festival van Angoulême. Eerder verscheen bij ons een speeddate over ‘De terugkeer van kapitein Nemo‘, eveneens uit deze reeks.
Naast de vele strips ontwierp Schuiten ook affiches, postzegels en de hoes van het album Signalen van Herman van Veen. En hij werkte mee aan visuele concepten voor verschillende films. In 2002 won hij op het internationaal stripfestival van Angoulême de Grand Prix de la ville d’Angoulême voor zijn hele oeuvre. In 2019 stopte hij met het tekenen van strips. Zijn laatste strip was het Blake en Mortimer-album ‘De laatste farao’, waar hij vier jaar aan gewerkt had. Toen in 2021 tekenaar Benoît Sokal overleed maakte Schuiten als eerbetoon aan zijn vriend het tweeluik Aquarica af, waaraan hij had meegeschreven.
Jim
Tekeningen en tekst: François Schuiten
Uitgeverij: Daedalus
128 pagina’s / hardcover / € 19,95
