Tegelijkertijd verschenen er bij Silvester Strips drie vrij dikke stripboeken. Alle drie fictie, alle drie een eigen wereld. Met een beetje fantasie zouden ze zich allemaal in hetzelfde universum kunnen afspelen.
Door Martijn Douma
De albums zijn alle drie fraai uitgegeven door Silvester, met een glossy stofomslag voor wat extra cachet. Ik sloeg aan het lezen en praat je in dit artikel bij over mijn bevindingen.
Komen ze:
- Beschermer van de Wereldboom
- De Horde van de Tegenwind 1: ‘De kosmos is mijn slaapplaats’
- Space relic hunters
Beschermer van de Wereldboom
Op de planeet Yeisshagar staat de Wereldboom: een immens grote boom waarop primitieve clans leven. Pierig is een ziener die hoort bij de clan ‘de Ravijnrijders’. Hij heeft al een tijdje signalen opgevangen dat de boom is ziek. Het sap van de boom stroomt niet meer zoals het hoort en hij ziet het letterlijk in de bladeren staan.
Expeditie
Wanneer een clan sapjagers Pierigs clan afslacht, blijkt dat het ze om hem te doen was: misschien is hij degene die erachter kan komen wat er met de boom aan de hand is. Er wordt een expeditie op touw gezet. Die moet afdalen richting de stam en misschien wel zien door te dringen tot de ingewanden van de boom. Naast Pierig, die gedwongen wordt mee te gaan, bestaat het team uit Juse, de krijger Askel, en hun bazin Reva. Er wacht Pierig en het team een levensgevaarlijke afdaling.
Goed uitgewerkt
Alexandre Ristorcelli (Bastia, 1972) heeft de roman van Laurent Genefort (Montreuil, 1968) uit 1994 omgezet in een stripscenario en deze ook getekend. Het is een origineel verhaal, waarin de setting heel goed is uitgewerkt. Denk aan de verschillende clans met hun eigen kenmerken en religies, maar ook de flora en fauna die voorbij komen. Je wordt deze wereld ingezogen.
Innerlijke strijd
Ook de innerlijke strijd van hoofdpersoon Pierig is interessant: hij wordt gedwongen mee te gaan met degenen die hebben bijgedragen aan de moord op zijn ‘famile’. Terwijl hij moet omgaan met zijn verdriet en wraakgevoelens ontstaat er ook iets tussen hem en Reva. Zijn wereldbeeld wordt door de omstandigheden wezenlijk veranderd.
Bekorend
De tekeningen, in een realistische stijl, zijn dik in orde en passend ingekleurd – lees: veel aardse tinten (bruin, groen, geel). De manier waarop Ristorcelli karakters tekent kan mij erg bekoren. Prachtige, sprekende cover ook! Het glossy stofomslag doet de voorkant nog beter naar voren komen. Je moet houden van het soort fantasy-achtige wereld dat hier wordt neergezet, maar dan heb je ook wat, want je kunt je helemaal in dit verhaal laten zuigen. ****½
De Horde van de Tegenwind 1: ‘De kosmos is mijn slaapplaats’
Op een onherbergzame, woeste planeet is tussen de poolkappen van ijs slechts een strook land bewoonbaar. Dat stuk land wordt geteisterd door extreem harde en onstuimige wind. Er leven drie stammen: de vrolijkste doet aan zeilen, de grootste verschuilt zich in versterkte dorpen en de krankzinnigste probeert de oorsprong van de wind te bereiken, want dat zal geluk brengen.
Van jongs af aan worden de mannen en vrouwen die bij de grootste stam horen in de stad Aberlaas getraind en gehard om het tegen de wind op te nemen. Daarbij worden ze opgeleid om hun rol in hun horde te kunnen vervullen, zoals beschermer, verzorgster, houtbewerker en vleugelman. Wanneer ze er klaar voor zijn wordt het team op pad gestuurd naar het oosten, in hun poging om de bron van de wind te bereiken. En dat alles pal tegen de gierende wind in.
Trotseren
Na 800 jaar aan hordes is de 34e Horde inmiddels al 27 jaar onderweg. In hun dagelijkse, zware tocht tegen de wind in moet het groepje mannen en vrouwen niet alleen de barre weersomstandigheden trotseren, maar ook uitkijken voor vijandelijke stammen en voor bijzondere zwevende bollen genaamd chronen, die aan komen waaien en waarvan het maar de vraag is of ze gevaarlijk zijn of juist niet.
Uiteen geblazen
Sov Strochnis is de klerk van de Horde en houdt in een boekje bij wat ze allemaal hebben meegemaakt. Daarbij noteert hij vooral ook de windpatronen en -soorten die ze hebben ervaren, gezien het belang ervan voor het nageslacht. Golgoth is de voortrekker van de horde. Hij is de onverschrokken, brute leider die altijd voorop loopt en de wind trotseert, hoe hard die ook tekeer gaat. Hij eist het uiterste van zijn mensen en wil koste wat kost de oorsprong van de wind bereiken – een houding die regelmatig tot spanning leidt in de club mensen. Wanneer een hordelid levensbedreigend gewond raakt en een nieuw potentieel lid zich bij hen voegt, dreigt de onderlinge samenhang uiteen geblazen te worden.
Geen touw
Een eerste blik op dit boek: fraai uitgegeven, zoals Silvester Strips dat zo vaak doet. Een hardcover met een glossy stofomslag voor dat extra stukje cachet. Een tekening van… wat eigenlijk? Een dicht op elkaar gedrongen groepje soldaten? Het zou een foute scifi actiethriller uit de jaren ’90 kunnen zijn. Maar na het lezen van een nogal uitbundig voorwoord van de oorspronkelijke schrijver van het verhaal, Alain Damasio, blijf ik verward achter. Er staan gruwelijk veel verwijzingen naar de inhoud van het boek, en ik ben er niet bekend mee dus kan ik er geen touw aan vastknopen.
Originele wereld
Maar dit stripboek verraste me door de originele wereld: een fraai staaltje world building dat Alain Damasio oorspronkelijk heeft gedaan en nu door Éric Henninot vakkundig is omgezet naar het beeldverhaal. Er wordt op overtuigende wijze een keiharde wereld neergezet en er is heel goed nagedacht over de invulling ervan. Dit komt tot uiting in veel details, zoals de verschillende functies die in de horde voorkomen, de leefstijl die ze erop nahouden, hun tatoeages en de manier waarop er gereageerd wordt op tegenslagen. De 34e horde bevat sterk verschillende karakters die goed moeten samenwerken om te kunnen overleven. Want als er niet goed wordt samengewerkt, kan de hele groep zomaar weggevaagd worden. Natuurlijk komen ze ook regelmatig met elkaar in botsing. Dat levert een mooi staaltje menselijk gedrag op.
Immer tierend
Henninot heeft de desolate en gruwelijk harde wereld goed in zijn tekeningen weten te vatten. Knap hoe hij de vrijwel immer tierende, jankende wind in beeld heeft gebracht. De gegroefde, getekende gezichten van het best grote aantal personages passen daar naadloos bij. Veel vrolijke kleuren tref je niet aan in dit album. Dat past ook niet in een wereld die geen zachtheid duldt.
Al met al een zeer overtuigend stripboek: een origineel verhaal met geslaagde bijpassende tekeningen. Éric Henninot brengt zijn passie voor de roman met verve voor het voetlicht! *****
Space relic hunters
Tweehonderd jaar geleden werden vier goden herboren. Ze creëerden met behulp van hun legioen, met harde hand, orde in het hele universum. Met de komst van dit pantheon werden alle andere religies verboden, net als alle voorwerpen die met deze religies te maken hebben.
Reliekjagers
Gelukkig zijn er altijd reliekjagers zoals Xena, een mensenvrouw die vloekt en drinkt als een ketter, en haar gemaskerde zakenpartner-van-een-onbestemd-ras Little Mercur. Wanneer de geheimzinnige Sir Ouranos het duo benadert om voor een enorm bedrag een reliek te bemachtigen happen ze uiteraard toe. Zijn voorwaarden: ze moeten samenwerken met de mens Vitellius, die uit het ‘goddelijke legioen’ van het pantheon is ontslagen, én ze moeten een droïde meenemen, zodat Ouranos het bemachtigen van het reliek live kan volgen.
Dronken
De reliekjagers botsen onderling flink. Wat wil je, met een continu dronken Xena die de spot drijft met de gelofte van kuisheid die Vitellius heeft afgelegd. En Little Mercur die een vrij dubieuze opvoeding heeft gehad. En dan mogen ze nog naar een smérige planeet ook – volgens Xena dan. En dat met het voltallige legioen in de achtervolging, want het pantheon is furieus en wil koste wat kost voorkomen dat het drietal slaagt in hun missie.
Hilarisch
Wat een hilarisch verhaal heeft Sylvain Runberg geschreven: een luchtig, actierijk en komisch science fiction avontuur. Met een degelijke basis ook nog. De tekeningen van Grun passen hier uitstekend bij: de ruimteschepen zijn fraai, er komen veel bizarre aliens en vervreemdende planeten in voor, en de geweldige inkleuring maakt het nog eens helemaal af. De rondborstige Xena met haar stoere look en paardenstaarten zal voor Grun ongetwijfeld het meest gevraagde karakter zijn, de komende decennia. ****½
Conclusie
Drie verschillende werelden, drie verschillende tekenstijlen. Twee strips gebaseerd op bestaande romans en een nieuw stripscenario. Twee oneshots en een eerste deel van een serie. ‘De Horde van de Tegenwind’ en ‘Beschermer van de Wereldboom’ zijn behoorlijk serieus van toon, ‘Space relic hunters’ is een stuk luchtiger, met veel meer actie. Elk boek heeft een eigen karakter, maar allemaal zijn ze een genot om te lezen!
Beschermer van de Wereldboom
Naar de roman van Laurent Genefort
Scenario en tekeningen: Alexandre Ristorcelli
Inkleuring: Annelise Sauvêtre en Alexandre Ristorcelli
Uitgeverij: Silvester Strips
112 pagina’s / hardcover met stofomslag / € 34,95
De Horde van de Tegenwind 1: ‘De kosmos is mijn slaapplaats’
Naar de roman van Alain Damasio
Scenario en tekeningen: Éric Henninot
Inkleuring: Gaétan Georges
Uitgeverij: Silvester Strips
80 pagina’s / hardcover met stofomslag / € 29,95
Tevens beschikbaar als Collector’s Edition in een oplage van 100, met linnen rug, afwijkende cover, schetsdossier en ex-libris, € 59,95
Space Relic Hunters
Scenario: Sylvain Runberg
Tekeningen en inkleuring: Grun
Uitgeverij: Silvester Strips
112 pagina’s / hardcover met stofomslag / € 34,95
