Home graphic novel Vergeet-mij-niet omarmt belangrijk thema

Vergeet-mij-niet omarmt belangrijk thema

Knuffelen met je oma, broer of goede vriend. Iedereen verlangt ernaar. Met de stip op de horizon lijkt het straks weer mogelijk. Maar wat als de tijd dringt en het maar de vraag is of dat moment voor die ander ook een herinnering oplevert? Alzheimer als thema is pijnlijk, aandoenlijk, verwarrend en confronterend. De Nederlandse uitvoering van Alex Garins Franstalige bestseller is sinds een week verkrijgbaar en wordt alom geprezen. Is deze graphic novel echt zo aangrijpend, of mogen we ook een kritische noot plaatsen bij zo’n kwetsbaar verhaal?

Door Bastiaan van Esch

Oud en afgedankt
Twee woorden die pijnlijk genoeg kunnen passen bij mensen die in een verzorgingstehuis hun laatste rondje bestellen, voordat ze het tijdelijke omruilen voor het onbekende. Het komt te vaak voor dat tijdgebrek, te weinig personeel en handelingsverlegenheid ervoor zorgen dat ouderen wegkwijnen op hun kamer. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen het beste voor heeft met onze ouderen, maar dat het in een aantal gevallen bij familieleden tot wanhoop leidt wordt ook duidelijk in ‘Vergeet-mij-niet’.

Steek in de ziel
Het verhaal gaat over Clémence en haar oma. Een liefdevolle en innige oma-kleindochter band die vanwege de Alzheimer zwaar onder druk staat. Het zorgt ervoor dat de volwassen kleindochter het niet kan verdragen dat ze dwangmedicatie bij haar oma toe willen dienen. In haar verwarring is ze al drie keer weggelopen en een vierde keer mag hoe dan ook niet plaatsvinden. “U moet beseffen dat ze zichzelf ernstig in gevaar brengt telkens als ze vlucht..”. Deze woorden steken diep in de ziel van Clémence. Ze besluit haar oma mee te nemen naar het huis van haar herinneringen. 

Het huis als obsessie
Clémence vraagt zich af wat haar oma echt nog zou willen. Oma is overtuigd van het gegeven dat haar ouders op haar wachten in het het huis van haar jeugd. Een huis aan de Franse kust. Google Maps toont een rit van bijna zeven uur. In het boek duurt de reis een aantal dagen. Er gebeurt van alles. Het besef van wie ze is, tot de leegheid en de daaropvolgende paniek die bij oma steeds weer de kop op steekt. Heftige emoties krijgen bij beiden de vrije loop en Clémence worstelt zich keer op keer uit deze benauwende situaties. De reis verloopt zoals verwacht niet vlekkeloos. Uiteindelijk arriveren ze bij de zee en het huis van haar herinneringen.

Als zand tussen je vingers
Een beeldverhaal maken over Alzheimer is gedurfd. Het verhaal zal confronterend zijn voor mensen die van dichtbij te maken hebben met deze slopende ziekte. Het enige dat je wenst voor jezelf is dat je niet vergeten wordt. De verhaallijn is in orde en laat op een indringende manier zien hoe de grip op de Alzheimer als zand tussen je vingers doorglijdt. Clémence en oma beleven van alles in de tijd die ze samen doorbrengen. In een paar gevallen vind ik de beschrijvingen enigszins overtrokken en hysterisch te noemen. Het zwakt de kracht af van het scenario en pakt daarmee net niet die glansrol die het wel had kunnen opeisen.

Simplistisch lijnenspel
De ontbrekende glansrol van het scenario in relatie met de tekeningen is snel gelegd. De tekeningen zijn snel op papier gezet, vlot gelijnd, maar vrij kaal. De illustraties laten alleen dat zien wat nodig is om het verhaal te vertellen. Op vrijwel alle tekeningen is de achtergrond egaal. Alzheimer als thema en de daarbij afvlakkende leegte onderbouwt de lege invulling van de tekeningen, maar het gevaar van deze keuze is dat het verhaal niet de juiste snaar raakt om écht binnen te komen.

Krachtig einde
Het behouden van die innige band met je oma en haar willen zien leven is de kracht van het boek. Het ophalen en maken van herinneringen, hoe moeizaam die zoektocht ook is, maakt dat het boek een aanrader is voor iedereen die te maken heeft met Alzheimer als sluipmoordenaar.

Vergeet-mij-niet
Oorspronkelijke titel: Ne m’oublie pas
Scenario en tekeningen: Alex Garin
Vertaling: Dieter van Tilburgh
Uitgeverij: Daedalus
220 pagina’s / €33,99 / hardcover

RECENSIES OVERZICHT
Tekst
Tekeningen
Vorig artikelDe Strip Speeddates van maart
Volgend artikelDuizend bommen en castraten: must-have voor de stripfan!
vergeet-mij-niet-omarmt-belangrijk-themaKnuffelen met je oma, broer of goede vriend. Iedereen verlangt ernaar. Met de stip op de horizon lijkt het straks weer mogelijk. Maar wat als de tijd dringt en het maar de vraag is of dat moment voor die ander ook een herinnering oplevert? Alzheimer als thema is pijnlijk, aandoenlijk, verwarrend en confronterend. De Nederlandse uitvoering van Alex Garins Franstalige bestseller is sinds een week verkrijgbaar en wordt alom geprezen. Is deze graphic novel echt zo aangrijpend, of mogen we ook een kritische noot plaatsen bij zo'n kwetsbaar verhaal?