Oog in oog komen te staan met je grootste vijand, die zijn tovenaars achter je aan heeft gestuurd om jou en je vrienden hun bijzondere krachten af te pakken. Daarmee begint dit slot, van niet alleen het tweeluik De laatste helden, maar van de tiendelige reeks Wollodrïn.
Door Martijn Douma
Blind van haat
Deze machtige vijand, Nethenol, die de oorlogen tussen de verschillende volkeren heeft veroorzaakt, is de laatste overlevende van het door de dwergen uitgeroeide volk de Akkräns. Blind van haat gaat hij te werk en uiteindelijk weten zijn ‘tovenaars van Termüdd’ de reisgenoten gevangen te zetten. Dit bonte gezelschap bestaat overigens uit de elf Haffanen, de dwerg Tridïk, de orc Wïnhbor, Wffnïr – de laatste der draken – en een kind zonder naam, dat half orc, half mens is (laten we haar voor het gemak KZN noemen).
Een verre reis
Laat dat kind nu net over de informatie beschikken die ervoor zorgt dat het toch niet fataal afloopt: er zijn meer overlevenden van de Äkkrans! Dit leidt er vervolgens toe dat het gezelschap van vijf, uitgerekend samen met de kwaadaardige Nethenol en diens leger van tovenaars, een verre reis onderneemt, op zoek naar zijn volk. De moeder van KZN blijkt de weg te kennen en mag ook mee. Geef dan gelijk je arme kind eens een naam dan!
Het einde van de reeks
Het wordt een lastige maar vooral lange reis. Onderling ontstaan de nodige spanningen, wat niet vreemd is gezien de voorgeschiedenis uit de vorige albums. Dit alles bouwt op tot een enerverende climax. Want ja, het einde van de reeks hè…
Geloofwaardig
De tekenstijl van Jérôme Lereculey (Frankrijk, 1970) is enorm geschikt voor deze heroïsche fantasy: hij zet geloofwaardige karakters neer, zij het in de vorm van Orcs of andere niet-mensen. Daarbij speelt hij knap met gezichtsuitdrukkingen, ongeacht het volk of ras waartoe de persoon behoord. Er ontspint zich een wereld voor je ogen die je doet afvragen wat er allemaal nog meer te zien valt. De tovenaars van Termüdd, inclusief hun paarden, zijn weliswaar 1 op 1 uit de Lord of the Rings-films gekopieerd (Nâzguls), maar dat zien we graag door de vingers.
Sfeervol ingekleurd
De laatste tijd zien we steeds vaker albums voorbijkomen die door Lou (Simon Canthelou, Frankrijk, 1982) zijn ingekleurd en het moet gezegd: de man weet wat hij doet! Zijn sfeervolle inkleuring is van toegevoegde waarde voor de tekeningen.
Boeiend verhaal
Het verhaal, opgetekend door David Chauvel, voert ons mee op een reis die bol staat van de dialogen en thematiek. Dat is ervaren rot Chauvel (Frankrijk, 1969) ook wel toevertrouwd. Je kunt hem kennen van onder andere Arthur, Casa Nostra, Pinokkio en enkele delen uit de reeks Zeven.
Wollodrïn 10: De laatste helden (2/2) gaat daarbij over de verhoudingen en verschillen tussen de volkeren, de geschiedenis van de oorlogen, maar ook over de band tussen moeder en kind, moordenaar en nabestaande en jong versus oud. Dan speelt ook nog het dilemma van de bijzondere krachten: moet je die wel gebruiken, ook al kun je er ook kwaad mee aanrichten? Gaan de lotgenoten uiteindelijk hun lotsbestemming vervullen? Al met al een boeiend verhaal dat geen moment verveelt.
Het einde van dit stripboek, en dus ook van Wollodrïn, zal vast niet iedereen kunnen bekoren: het is gedurfd maar vormt een waardige afsluiter van een dijk van een fantasyreeks!
Scenario: David Chauvel
Tekeningen: Jérôme Lereculey
Inkleuring: Lou
Vertaling: Frederik van Wonterghem
Grafische verzorging: Studio MYX
Uitgeverij: Silvester Strips
72 pagina’s / hardcover / € 19,95 / ISBN 9789463064972
[bol_product_links block_id=”bol_5c41ab54341de_selected-products” products=”9200000009543979,9200000093447786″ name=”Wollodrin auteurs” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”1″ show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
