Martijn Douma is de nieuwe hoofdredacteur van striptip.nl. Hij neemt het stokje over van Jeroen van Esch, die dat na 12,5 jaar overdraagt. Ter gelegenheid van dit heuglijke feit gaan de nieuwe en oude eindbaas met elkaar in een vraaggesprek op een zomerse zaterdag in oktober.
Jeroen, je hebt de site pakweg 12,5 jaar geleden opgericht. Waar ben je het meest trots op?
‘Dat is makkelijk: dat we na al die tijd ten eerste nog bestaan, en ten tweede ook nog eens fris en fruitig wat mij betreft. Daarnaast is het team gegroeid met uitstekende mensen die wekelijks fijne nieuwe recensies plaatsen of als social media queen de online promotie fiksen. Verder is de boel goed gestructureerd met planningen en bijna dagelijks overleg via Whatsapp. Vergaderingen zijn daarom slechts sporadisch nodig. Naast de jaarlijkse etentjes uiteraard. Supergezellig haha.’
Wat is jouw bijzonderste herinnering aan Striptip?
‘Het mooiste vind ik het contact met zowel tekenaars, uitgevers en lezers. En de interactie tussen hen. Zo had ik een meningsverschil op Facebook met Aimée de Jongh, over de recensie van 60 lentes. Ik vind haar persoonlijk de koningin van de Europese strip, en sterker nog, wereldtop. Maar ik was ergens wat kort door de bocht en zij interpreteerde een en ander niet zoals het bedoeld was. Er reageerden tal van lezers maar het ging om een misverstand dat professioneel uit de lucht werd gehaald. En tegenwoordig staan we weer op heel goede voet met elkaar. Ook een ad hoc interview in het Stripjournaal was grappig om te doen.’
Welke hoogte- en dieptepunten van de website heb je meegemaakt?
‘Hoogtepunten waren er veel! Wat ik vooral tof vind is dat uitgevers vrijwel altijd volop meewerken met het sturen van recensie-exemplaren en beeldmateriaal. Want wij zijn van mening dat je een stripboek alleen fysiek kunt beoordelen. Je moet het ruiken, zien, voelen en dan lezen. In het begin ging dat via Lianne Huuskes bij Libris, die me in contact bracht met Oog&Blik. Deze laatste is helaas ter ziele, maar perfect opgepakt én uitgebouwd door Scratch. Daarna volgden vrijwel alle uitgevers in Nederland. Teveel om op te noemen. Personalia, L, Silvester et cetera. En daarnaast grote jongens als Standaard en Oogachtend in België en het Amerikaanse Taschen.’
En die andere kant van de medaille?
‘Dieptepunten, poeh. Misschien enkele flauwe claims van advocatenkantoren die niks anders doen dan sites een oor aan te naaien. Nota bene om afbeeldingen die gewoon bij de uitgever zijn aangevraagd. Dat mensen elkaar hierom lastig vallen. Maar dat is weer een aparte discussie haha.’
Welke veranderingen heb je gezien in de stripwereld, de afgelopen jaren? Welke daarvan draag je een warm hart toe en welke had je liever niet zien gebeuren?
‘Ik vond de lancering van de Stripmaker des Vaderlands een veelbelovende zet. Heel goed ingevuld door Margreet de Heer, maar minder door de opvolgers, als ik zo vrij mag zijn. Die waren minimaal of totaal niet aanwezig op de socials… En dan mis je tegenwoordig echt snel de link met je publiek hoor, dat maar minimaal op komt draven bij de enkele stripfeestjes die er zijn.
Digitaal tekenen neemt een vlucht. Perfect toegepast door de één, ronduit slecht door een ander. Daarnaast is er meer aandacht voor jonge talent, hoewel dat nog wel flink moet oefenen haha. Maar er komen veelbelovende tekenaars aan.’
Per jaar van je hoofdredacteurschap: welk album is je het meest bijgebleven?
‘Haha toe eens! Dan zijn we nog wel een tijd bezig. Ik noem er gewoon een paar oké?
In het begin was ik ondersteboven van Asterios Polyp van Mazzuccheli. Daarna volgden de hilarische reisverslagen van Guy Delisle zoals Pyongyang. Rhythm en meer nog Kraut en Styx van Peter Pontiac, Stad van Klei van Milan Hulsing, de lijvige overzichtswerken van zowel DC Comics en Marvel, De man van nu van Hanco Kolk (samen met Kim Duchateau) en meer recent De verboden haven (Radice & Turconi), En niet te vergeten: Erik Kriek met De balling en De kuil: weergaloos.
Natuurlijk de stormachtige ontwikkeling van de al eerder genoemde Aimée de Jongh. Na Taxi haar werk Dagen van zand: haar wereldwijde doorbraak. Uniek voor een Nederlandse tekenaar… En tot slot waren voor mij Beatrice en Bleekwater van Joris Mertens een heerlijke grafische ontdekking!’
Welke ontwikkelingen zou je graag nog bij Striptip doorgevoerd zien worden?
‘Ik denk vooral meer diepgravender artikelen over ontwikkelingen in stripland of rondom extra bijzondere albums. Misschien een vaste column. Het team kan nog een paar, liefst jongere, recensenten gebruiken. Maar dat laatste is lastig, hebben we ontdekt: zelfs een rondvraag op Artez in Zwolle leverde 0 interesse op, wat ik nogal apart vond. De studenten waren vooral met hun eigen werk bezig en totaal niet met graphic novels, terwijl ze daar deels ook voor opgeleid worden.’
Wat ga je missen aan je hoofdredacteurschap? En wat zeker niet?
‘Vooral het directe contact met lezers en uitgevers via de mail. Aan die laatste groep heb ik verschillende goede contacten overgehouden. Maar ik ben nog niet weg voorlopig, dat scheelt. Het doorhakken van een knoop in een discussie vond ik ook altijd makkelijk. Of de lijnen uitzetten. Maar dat mag jij nu lekker gaan doen.
Het levert ook een hoop tijd op. En ik ben een tikje ziek. Dus de energie wordt minder. Omdat ik nog een reclamebureau run naast Striptip kan ik dat goed gebruiken. Nu blijft er hopelijk ook wat meer ruimte over voor een goed ‘gewoon’ boek bijvoorbeeld haha. Succes Martijn!’
Jeroen, hartelijk dank voor niet alleen het oprichten van Striptip! maar ook voor je tomeloze inzet en de passie die je in de site gestoken hebt! We zien al uit naar je nieuwe bijdragen aan Striptip!
