Bloedhete zomerdagen leveren broeierige nachten op. Germano wordt, voor de zoveelste keer in zijn leven, geconfronteerd met bakken vol met pech. Een ontmoeting met de spontane Elena doet zijn hoop opleven.
Door Martijn Douma
Na een ellendige reis, waarbij zijn trein urenlange vertraging heeft, er geen vervoer naar zijn hotel beschikbaar is en hij zonder kamer blijkt te zitten, is het dieptepunt wel bereikt voor de vijftiger. Of toch niet, want een oude kennis blijkt zijn grote trouwfeest uitgerekend in dit hotel te houden. Hij weet Germano nog even publiekelijk voor schut te zetten met iets van vroeger. Wat kan het pijnlijk zijn om met dingen uit het verleden geconfronteerd te worden. Hij ervaart het als een trap na.
Elena
In alle ellende waarin hij verzeild zit raakt Germano aan de praat met de extraverte Elena, die hij vervolgens in de zinderende avondhitte weer kwijtraakt. Zit het hem dan nooit mee? Gelukkig zijn daar de duisternis en de stilte van de zwoele nacht. Die ook niet zonder gevaren blijken te zijn. Maar daarin duikt ook Elena weer op. Zij biedt hem het perspectief op een beetje geluk, dat hij al zo lang heeft moeten missen.
Vliegende start
Deze graphic novel begint met een seksscène van vijf pagina’s. De toon is gezet, zou je zeggen. Ware het niet dat het verhaal daarna pas echt begint, op het station. De beide lovers zijn bovendien niet de hoofdpersonen uit dit verhaal. Waarom dan zo’n begin? Het zou een verbeelding kunnen zijn van het verlangen dat in Germano huist, of in Elena, of in allebei. Het komt op mij over alsof het lukraak in het scenario geplaatst is, om het op te spicen. En dat is helemaal niet nodig.
Sprankje geluk
Wat zich voor de ogen van de lezer voltrekt speelt zich af in een tijdsbestek van ongeveer 24 uur. De malaise waar Germano mee te maken krijgt zorgt ervoor dat hij met verschillende mensen in gesprek raakt. Die gesprekken gaan soms nergens over en krijgen soms een filosofisch karakter, dat er eerder door zijn gesprekspartner aan gegeven wordt dan door de hoofdpersoon zelf. Die zit namelijk te diep in zijn malaise om te kunnen relativeren. Op zoek naar zijn sprankje geluk draait hij steeds verder door.
Gunfactor
Je kunt eigenlijk niet anders dan medelijden hebben met deze man. Daarmee verwerft hij de gunfactor: je begint te hopen dat het allemaal weer goed komt. Of dat er tenminste iets is dat hem verlichting kan brengen. In zijn wanhopige zoektocht naar Elena wil je hem aanmoedigen. Zij is degene die hem, en daarmee ook jou als lezer, die hoop biedt. Auteur Alfred weet de spanning tussen beide goed in beeld te brengen en geeft Elena tegelijk iets mysterieus mee.
Bijfiguren
Naast Germano en Elena verschijnen er allerlei bijfiguren ten tonele, de ene interessanter dan de andere. Zoals de eerdergenoemde kennis, het hotelpersoneel, bruiloftsgasten en een avontuurlijk jongetje. Allen met een eigen kijk op de wereld. Hoe het contact met zo’n persoon is, is telkens weer een verrassing.
Senso
De titel van het boek, Senso, roept associaties op met sensueel en met ‘senses‘, de zinnen, de gevoelens. Het vat de essentie van het verhaal goed samen.
Vloeiend in beeld
Auteur Alfred heeft een gestileerde tekenstijl. Hij weet het Italiaanse landschap vloeiend naar beeld te vertolken. Het station en het chique hotel stralen dit uit. Hij laat zijn karakters, geheel op z’n Italiaans, hun emoties op expressieve wijze uiten. De nachtelijke scenes zijn fraai. Al met al een heerlijk mediterraans sfeertje, met passende kleuren erbij.
Senso is een prachtige, ingetogen verbeelding van hoe alles in het leven soms lijkt tegen te zitten, terwijl een moment van geluk nooit ver weg is.
Alfred is de auteursnaam van Lionel Papagalli (1976, Grenoble). Van zijn hand is een flink aantal stripboeken verschenen, waarvan Senso slechts de zevende is die in het Nederlands werd gepubliceerd.
Zijn andere vertaalde werk betreft bijdragen aan bundels waar een aantal stripauteurs aan heeft meegewerkt: Eerste keer (2008, Silvester Strips), Charles Baudelaire (2003) en Victor Hugo (2004, beide bij Atlas Uitgaven) en Bob Dylan Revisited (2009, Silvester Strips). Voor Waarom Pierre dood moest (2009, Oog & Blik / De Bezige Bij) ontvingen hij en scenarist Olivier Ka de Prix Essentiel van Angoulême. Tenslotte tekende Alfred Donjon Avondschemer deel 110: ‘Het hoge noorden’ (2021, Silvester Strips).
Senso
Scenario en tekeningen: Alfred
Uitgeverij: Lauwert
Vertaling: James Vandermeersch
160 pagina’s / hardcover op klein formaat / € 32,95
