Ben Hawkins verdwijnt spoorloos uit zijn slaapkamer. Zijn ouders zijn radeloos. De politie start een onderzoek, maar vindt niks. Een paar maanden later ligt Ben ineens weer in zijn bed. Hij vertelt dat hij een fantastisch avontuur heeft beleefd. Wat is er gebeurd?
Door Martijn Douma
De verhalen waar Ben mee komt aanzetten na zijn terugkeer zijn behoorlijk fantasierijk. Hij vertelt dat een Wumple hem bezocht heeft in zijn slaapkamer. Dit vriendelijke monster vroeg hem mee te gaan naar zijn land, want het koninkrijk is in gevaar en Ben is de enige die er wat tegen kan doen. Edward en Susan, zijn ouders, weten niet goed wat ze daarmee aan moeten. Het jochie blijft tot in detail herhalen wat hij allemaal heeft meegemaakt in de paar dagen van zijn reis. In werkelijkheid was hij enkele maanden weg.
Verdwenen
Na een tijdje weer een gelukkig gezinnetje te hebben gevormd verdwijnt Ben op een nacht weer. Het hele gedoe begint weer opnieuw: politie erbij, aandacht van de media, geruchten dat de ouders er zelf iets mee te maken hebben. Of hun zoon weer terug zal komen is hoogst onzeker. Ze vinden wat steun en advies bij een vereniging met lotgenoten, dat is dan tenminste nog iets. De grote vraag is nu of Ben weer terug zal komen – en áls dat gebeurt, hoe het echtpaar Hawkins kan voorkomen dat hij weer vertrekt.
Hartverscheurend drama
Oef, deze komt wel even binnen zeg. Dit verhaal, dat in het begin iets wegheeft van Wendy en haar broertjes die naar Neverland vertrekken, draait al heel snel om van het perspectief van het kind naar dat van de ouders. Om uit te monden in een hartverscheurend drama over een wanhopig echtpaar van wie het zoontje spoorloos verdwijnt.
Roddels
De dingen waar Edward en Susan mee worden geconfronteerd komen realistisch over: het politieonderzoek, de media-aandacht – die na verloop van tijd verwatert. De inspecteurs die achter ze aan blijven zitten. De roddels in het stadje, de verdachtmakingen naar de onschuldige ouders. Het doet denken aan de hel die de ouders van Madeleine McCann hebben moeten ondergaan.
Geen actie
Als je je kunt inleven in de situatie van de ouders, is dit dus een aangrijpend verhaal. Verwacht geen actie of beelden van het fantasieland waar Ben naartoe gaat, maar een indringende vertelling van het leed dat de wanhopige ouders moeten ondergaan.
Stemmig
De tekeningen, van Alex Xöul, zijn in een realistische stijl aan het papier toevertrouwd. Scènes en decors zijn goed uitgewerkt. Het gebruikte kleurenpalet is vrij stemmig: veel donkere en herfsttinten. Goed passend bij de serieuze toon van het verhaal. Ondanks het feit dat de tekeningen knap statisch zijn, zijn ze de moeite van het bekijken waard.
Een storend puntje tref je in de lettering aan: de letter ij. Die wordt weergegeven als combinatie van kleine letter i en hoofdletter j. Dan krijg je dus iJ, een onwelkome onderbreking van je leesflow.
De overblijvers is een prachtig, ingetogen en bij vlagen hartverscheurend drama dat je niet onberoerd laat.
Voor tekenaar Alex Xöul, pseudoniem van Alexandre Cañas Ochoa (El Masnou, Barcelona, 1984), is dit zijn graphic novel debuut. Daarnaast heeft hij veel illustraties en een aantal korte verhalen op zijn naam staan.
Scenarist Jozef Busquet Mendoza, auteursnaam Josep Busquet, werd in 1975 geboren in Barcelona. Hij heeft een aantal onvertaalde scenario’s geschreven, waaronder La Revolución de los Pinceles, waarmee hij in 2009 op de Barcelona International Comic Fair de prijs voor het beste scenario won.
De overblijvers
Scenario: Josep Busquet
Tekeningen en inkleuring: Alex Xöul
Uitgeverij: Lauwert
128 pagina’s / hardcover op klein formaat / € 29,95
Haal dit boek bij je favoriete winkel of bestel direct online:
