Home graphic novel Naar Texas en terug: Een roadtrip met twee gezichten

Naar Texas en terug: Een roadtrip met twee gezichten

Wat te doen als de relatie met je zoon haar dieptepunt heeft bereikt? Eropuit! moet Jeroen de Leijer gedacht hebben. De (deels) autobiografische graphic novel Naar Texas en terug is het resultaat van deze ultieme lijmpoging tussen vader en zoon.

Door Gerriën Groen

Eefje Wentelteefje
Jeroen de Leijer, tekenaar en auteur van het verhaal, is de geestelijk vader van Eefje Wentelteefje. Het hoofdpersonage uit de gelijknamige strip die al sinds 1988 in diverse kranten en tijdschriften verschijnt. Geen onbekende in het striplandschap dus.

In Naar Texas en terug gaat hij met de billen bloot. Van een leien dakje loopt het thuis namelijk niet. Zoon Boris komt zijn nest niet uit en slijt de dagen met Netflixen en gamen op zijn slaapkamer. De adolescente schoolverlater drijft zijn vader met zijn luie gedrag tot radeloosheid. Het is de hoogste tijd dat Boris volwassen wordt. Jeroen sleurt zijn zoon uit bed en neemt hem mee op een roadtrip die vader en zoon van Tilburg (via Ieper en Verdun) naar Texas en weer terug voert.

Twee brillen
Het eerste deel van het verhaal bekijken we door de ogen van senior. Hij ergert zich groen en geel aan zijn zoon. De zinnen zijn kort en bondig.  De woordkeuze en zinsbouw eenvoudig. De tripjes naar Ieper en Verdun komen uit de koker van pa. In beide plaatsen woedde begin vorige eeuw WO I in al zijn hevigheid. Tot aan de thuiskomst blijft Boris een bijrol innemen. Op verzoek van Boris trekken vader en zoon naar Texas. Daarna kantelt het verhaal. Boris mengt zich steeds nadrukkelijker in het verhaal. Er ontstaat een soort dialoog, zonder dat het een gesprek wordt. Gesproken wordt er nauwelijks tussen de twee. Dezelfde gebeurtenissen door twee verschillende brillen.

Labeltje
Waar vader Jeroen korte, bondige zinnen gebruikt, is zoon Boris wat langer van stof. Hij blijkt een wandelende encyclopedie te zijn en heeft zijn eigen kijk op de werkelijkheid. Heeft al dat Netflixen hem toch wat goeds gebracht? Het is verleidelijk om een labeltje aan zijn gedrag te hangen. Feiten over geografische kwesties, de presidentsverkiezingen, het wapenbezit, de geschiedenis en het eten in de VS worden moeiteloos opgedreund. Doordat de kennis rechtstreeks uit Boris’ bovenkamer komt, is deze op sommige punten gekleurd.

Kleur
Over kleur gesproken. Die komt vooral uit het primaire palet. De illustraties worden zowel omkaderd als los weergegeven. De ene keer paginavullend, dan weer als kleine, losse krabbels. Altijd eenvoudig en detailarm. Een versimpelde weergave van de werkelijkheid. Hoewel niet hinderlijk, zijn de afbeeldingen duidelijk luchtiger van aard dan het verhaal zelf.

Zwaar
Het is medio 2016 wanneer de twee naar Texas reizen. Op dat moment zijn Clinton en underdog Trump in een felle verkiezingsstrijd verwikkeld. De presidentsrace, de vele knipoogjes richting de Amerikaanse cultuur met al haar eigenaardigheden. De tekstfragmenten over de wapenwetten, statenverdeling en intrigerende verhalen van bekende (serie)moordenaars zijn luchtige tussendoortjes. Net als het slotreisje naar de oer-Hollandse Zwarte Cross.

De rest van het verhaal is verre van luchtig. Twee bloedverwanten die tevergeefs stad en land afreizen om elkaar te vinden, is zware kost. Om niet in mineur af te sluiten. Wie goed zoekt, vindt echt wel wat lichtpuntjes.

Conclusie
Naar Texas en terug is gewoon een boeiend, afwisselend verhaal. Lekker eigengereid en origineel. Want een boek met serieuze ondertoon waarin ook recensies verschijnen van diverse hamburgerketens, ben ik niet eerder tegengekomen. Enerzijds bekruipt mij het gevoel dat er meer uit de illustraties gehaald had kunnen worden. Deze zijn redelijk eenvoudig. Aan de andere kant geven zij het verhaal een lichter randje mee. Dit komt het scenario ten goede.

Naar Texas en terug
Scenario & tekeningen: Jeroen de Leijer
Uitgeverij: De Harmonie
176 pagina’s / hardcover / € 34,90

Haal dit boek bij je favoriete boekwinkel of bestel direct online: