Beatrice, verkoopster bij warenhuis La Brouette, neemt elke dag de trein naar haar werk. In het station valt haar oog op een felrode damestas. De volgende dagen, bij elke passage door het station, lijkt hij onaangeroerd op haar te wachten. Ze kan uiteindelijk haar nieuwsgierigheid niet meer de baas en neemt de tas mee naar huis, waardoor er onverwacht een nieuwe wereld opengaat…
Door Jeroen van Esch
Beatrice gaat vooraf aan Bleekwater. Daar gaat het om een vloekende, uitgebluste koerier die voortdurend door de regen moet. Nee, dan Beatrice. Een frisse verschijning. Hooguit iets eenzaam. We volgen haar op de dagelijkse route richting werk, in haar opvallende felrode jas. Een verademing tussen al de andere mensen, gekleed in sobere tinten. Door dit trucje gaat alle aandacht direct naar onze hoofdrolspeelster.
Terwijl er zoveel meer gebeurt in de schaduwen. Bekijk die gezichten eens. Je hoort het geroezemoes. En als de mysterieuze, achtergelaten tas ook nog eens felrood is, moge duidelijk zijn waar het hier om draait.
Sprookje
Vanaf het moment dat Beatrice de tas oppikt en er in gluurt ontrolt zich een spectaculair – tekstloos – sprookje. Ik kan niet teveel verklappen maar laten we het erop houden dat ze geheel opgaat in wat ze tegenkomt. En dat is zo mooi gedaan dat je het als lezer niet meer dan logisch vindt dat het gaat zoals het gaat. Maar: is het een sprookje of werkelijkheid? En wat is waar? Mertens speelt subtiel met de realiteit en met de lezer.
Imposant
Ik ben inmiddels een groot fan van deze tekenaar geworden. De wijze waarop hij strooit met stadsgezichten, drukke bruisende straten en levendige kleuren (check die cover) is onnavolgbaar. Beatrice en Bleekwater allitereren niet alleen lekker maar horen ook samen in je kast te staan.
Beatrice
Tekst & tekeningen: Joris Mertens
Uitgever: Oogachtend
112 pagina’s / €26,50 / hardcover
Haal dit boek bij je favoriete winkel of bestel direct online:
