Home Recensies De dode monnik en het vervloekte manuscript

De dode monnik en het vervloekte manuscript

Als Stolin een oud manuscript in handen krijgt, gaat er een wereld voor hem open. De jonge monnik ontdekt dat het van Erñao Piranesi is geweest. Een monnik die net het loodje heeft gelegd in zijn cel. Stolin begint met lezen en hij belandt in een wereld van ketters, veldslagen, geheimen en onschuld.

Door Jolijn Hooiveld

Raadsels
Aan het begin van het verhaal maak je kennis met Piranesi. Een jonge monnik die zich inzet voor het klooster. En dan heb je Ciimon, (Ja echt, ‘Ciimon’ met dubbel ‘i’.) een jongen waarvan zijn onschuld bewezen moet worden. Hij wordt namelijk beschuldigd van deelname aan ketterse rooftochten en zit nu opgesloten in de kerker van de abdij. Zijn moeder vraagt de geestelijke om hulp. Piranesi helpt de wanhopige vrouw en gaat op onderzoek uit.

Het is nog maar de vraag of het plan van de kloosterling slaagt. Hij wordt namelijk flink in de weg gezeten door de paus en zijn kompanen. Maar hoe Piranesi dan op zijn oude dag in een cel terecht is gekomen, weet je als lezer nog niet. Het zijn vragen waar je misschien helemaal geen antwoord op krijgt in dit verhaal.

Mystieke sfeer
Op de eerste pagina beland je in een veldslag waarvan je als lezer de bedoeling misschien niet helemaal direct kunt duiden. Gaandeweg wordt het verhaal duidelijker. Het blijft mysterieus en sommige stukken moet je twee keer lezen, maar het heeft zo zijn charme.

Dat het een geheimzinnig verhaal is, spat er ook in de tekeningen van af. Het verhaal speelt zich voornamelijk af rondom het klooster. Het gigantische gebouw is griezelig en doemt op uit de duisternis. De mystieke sfeer blijft van kaft tot kaft hangen. De tekeningen trekken je hierin mee. Er wordt niet altijd veel tekst gebruikt, omdat de gezichten vaak al genoeg zeggen. Soms zijn de personages zo goed afgebeeld dat het haast filmisch is. Je ziet ze nog nét niet bewegen.

Afwisselende tekenstijlen
Een kanttekening bij de mooie illustraties is dat er soms tekenstijlen door elkaar heen lopen. Hier en daar zie je ook wat Japanse tekenstijl naar voren komen. Hierdoor vallen sommige gezichten uit toon met de rest. Al valt het op, erg storend is het niet. De kwaliteit van de tekeningen maakt het meer dan goed.

Aandacht erbij
Dat je bepaalde stukken twee keer moeten lezen voordat je ze goed begrijpt, hoeft niet storend te zijn. Het is voor mij juist een teken dat een plot goed in elkaar zit. En dat is het geval bij de dode monnik. Je wordt warm gemaakt voor deel twee van deze reeks, door een flinke cliffhanger aan het eind. De vragen zoals: ‘Waarom zit Piranesi in een cel op zijn oude dag?’ of ‘Is het gelukt Ciimon zijn onschuld te bewijzen?’ blijven hangen als je het album dichtslaat. Wat mij betreft is dit er een om in je boekenkast te hebben. Ik heb hoge verwachtingen van de komende delen. Het moet een mooie reeks worden, want deel één is sowieso een aanrader.

De dode monnik – Het vervloekte manuscript
Scenario: J.D. Morvan
Tekeningen: Scietronc
Uitgeverij: Daedalus
48 pagina’s / €22,50 / hardcover