De Frans-Cubaanse schrijfster Anaïs Nin (1903-1977) is vooral bekend geworden vanwege haar dagboeken en literaire erotica. Maar ook vanwege haar roemruchte, passievolle leven: ze was daarnaast model en ging veel met beroemdheden om. Voordat het zo ver kwam zat ze gevangen in het dwangbuis van een bankiersvrouw. En dat is waar deze graphic novel begint.
Door Martijn Douma
De creatieve geest Anaïs voelt zich opgesloten in haar lege bestaan als bankiersvrouw. Haar man Hugo bekleedt een hoge functie en is veel van huis. Als vrouw had ze begin jaren 1930 niet al te veel te zeggen, laat staan dat ze avontuurlijke dingen mocht ondernemen. Geen fijne situatie, want in de rustige voorstad van Parijs waar het echtpaar woont valt hoegenaamd niets te beleven.
Dagboek
Anaïs probeert zich aan de sleur te onttrekken door hele epistels aan haar dagboek toe te vertrouwen. Honderden, duizenden pagina’s vult ze met intieme gedachten en ingewikkelde gevoelens. Het enige andere vermaak dat ze kent bestaat uit de danslessen die ze samen met haar man volgt. Tijdens die lessen lijkt er soms een vonkje aanwezig te zijn van iets vurigs en passievols.
Hechte vriendschap
Wanneer Hugo op een dag de bekende Amerikaanse schrijver/dichter Henry Miller mee naar huis neemt, vindt zijn echtgenote een gelijkgestemde ziel. In tegenstelling tot Anaïs is Miller wel zo vrij als een vogel, maar hun manier van denken ligt behoorlijk op een lijn. Er ontstaat een sterke band, een hechte vriendschap. Miller stimuleert Anaïs om de zielenroerselen uit haar dagboek aan hem te laten zien. Na enige tijd heeft hij haar vertrouwen gewonnen – gedeeltelijk tenminste, er zijn dingen die ze niet aan een ander wil toevertrouwen. Deze innige vriendschap leidt tot een voor Anaïs ongekend creatieve en productieve periode.
Passievol
Haar nieuw verworven gevoel van vrijheid leidt tot een opmerkelijke gedragsverandering: ze voelt iets in zich ontwaken, iets passievols, waarvan ze de aanwezigheid in zich al vermoedde. Ze raakt gefascineerd door psychoanalyse, waarbij psychische klachten worden toegeschreven aan het onbewuste van de patiënt (volgens Wikipedia althans), en bezoekt psychoanalisten. En ze ontdekt dat ze het prettig vindt om anderen – mannen – zich goed te laten voelen. Daarmee overschrijdt ze vervolgens de grenzen van het betamelijke: ze knoopt fysieke relaties met ze aan. Met haar vader, die het gezin in de steek liet toen ze kind was, haalt ze de banden ook aan – ook hier op een grensoverschrijdende manier: een incestueuze relatie. Zolang haar Hugo, waar ze nog steeds veel van houdt, maar van niets weet…
Gevoelig en geraffineerd
Léonie Bischoff (Genève, 1981) heeft het verhaal van het ontluiken van Anaïs Nin op een gevoelige, geraffineerde wijze aan het papier toevertrouwd. Dat geldt zowel voor de dialogen als voor het grafische aspect. Haar tekeningen lijken met potlood gemaakt te zijn, met een lichte lijnvoering die van rood naar blauw naar groen faseert en, waar nodig, naar het onmisbare zwart. Verfijnd en sensueel. De paginavullende platen, die droomsequenties of Anaïs’ gedachten verbeelden, zijn een aangename afwisseling voor de gewone pagina’s, al zijn die laatste van zichzelf al mooi om te zien. De beelden en de ontwikkeling die Anaïs in haar diepste gevoelens doormaakt passen perfect bij elkaar. Om zichzelf te ontdekken en tot wasdom te komen vaart Anaïs op een zee van leugens.
Anaïs Nin – op een zee van leugens is een heerlijke, verfijnde graphic over een veelbesproken schrijfster. Het boek heeft op het festival van Angoulême van 2021 de publieksprijs gewonnen en dat kunnen we goed begrijpen!
Anaïs Nin – op een zee van leugens
Tekst en tekeningen: Léonie Bischoff
Vertaling: Koen van Caekenberghe
Lettering en grafische aanpassingen: LaGrafica
Uitgeverij: Casterman
190 pagina’s / softcover / € 32,95
Haal dit boek bij je favoriete winkel of bestel meteen online:
