In de kantine van de lokale voetbalvereniging maakt Merel een opmerking die verkeerd valt. Het zet haar hele leven op zijn kop: van one of the guys wordt ze het mikpunt van spot, de risee van het dorp.
Door Martijn Douma
Merel heeft een prima leven: ze is ergens tegen de vijftig en woont in een leuk huisje net buiten het dorp, dat in het Vlaamse gedeelte net buiten Brussel, het Pajottenland, ligt. Daar houdt ze wat dieren en fokt ze eenden, waarmee ze deelneemt aan wedstrijden. Bij de lokale voetbalvereniging, waar ze haar hele leven al komt, is ze een graag geziene gast. Ze komt er niet alleen om een biertje te drinken – ze is one of the guys – maar ook voor haar werk als journaliste van de lokale krant.
Foute vrouw
Deze haast idyllische situatie verandert van het ene op het andere moment, wanneer Merel een grappig bedoelde opmerking maakt richting Suzie, de vrouw van Geert uit het voetbalteam. Die valt compleet verkeerd. Binnen een mum van tijd verspreidt het gerucht zich in het dorp dat Merel avontuurtjes heeft gehad met diverse mannen van het voetbalteam. Een ‘foute vrouw’ wordt ze genoemd. De dorpelingen kijken haar vanaf dat moment met de nek aan. Op de club krijgt te ze horen dat het beter is dat ze niet meer komt.
Wedstrijdeenden
Merel krijgt te maken met pesterijen en getreiter, haar spullen worden vernield en ze wordt zelfs lichamelijk toegetakeld. Ze komt bijna volledig alleen te staan en vindt eigenlijk alleen steun bij Maarten, haar veel jongere lover uit het wereldje van de wedstrijdeenden.
Bijzondere vriendschap
In alle ellende ontstaat er een bijzondere vriendschap tussen Merel en Finn, een jongetje uit het dorp. Finn raakt betrokken bij de pesterijen, maar snapt niet waarom iedereen zo lelijk tegen haar doet. Zelf kan hij ook wel wat aandacht gebruiken, gezien de vervelende situatie bij hem thuis. Zijn ouders zitten in een huwelijkscrisis. Hoe moet het nu verder, met Merel en met Finn?
Eenzaamheid
De situaties, scenes en vertelling komen heel realistisch over. Je kunt je goed voorstellen dat dit echt kan gebeuren. Denk aan het ongenadig harde gedrag van de dorpelingen en de achterliggende oorzaken die daartoe hebben geleid. De eenzaamheid die Merel ervaart en de pijn waarmee Finn wordt geconfronteerd. Alleen de dorpse, kneuterige, setting al is zeer herkenbaar, ook als je in een stad bent opgegroeid: iedereen kent elkaar, ons kent ons, en trekt hun hele leven met elkaar op. De situatie van Merel, maar ook die van de kleine Finn, wordt zo geloofwaardig in beeld gebracht dat je echt met deze karakters gaat meeleven.
Scenariste
In diverse interviews zegt auteur Clara Lodewick (Brussel, 1996) dat ze zichzelf vooral ziet als scenariste, maar haar debuut Merel heeft ze óók getekend. Dat Merel zeer goed viel in Franstalig stripland, ondanks de lastige Vlaamse namen in het boek, en een nominatie heeft gekregen voor de fauve van het festival van Angoulême lijkt mij dan ook volledig verdiend.
Stemmig
Haar tekeningen zijn verwant aan de klare lijn, met het nodige oog voor detail. Ze weet het Vlaamse platteland goed en sfeervol neer te zetten, haar kleurgebruik is stemmig. Wat dat betreft passen de beelden naadloos bij het verhaal. Prima dus, al zou ik deze graphic novel voor de tekeningen alleen niet aanschaffen.
Geweldig debuut
Waar veel stripboeken de neiging hebben om grootse daden en meeslepende situaties te tonen, blinkt deze graphic novel uit in subtiliteit. Zelfs de climax is geen Hollywoods geknal, maar down-to-earth Vlaams (en dat voor een Brusselse!). Iets anders was ook niet passend geweest. Subtiel, gevoelig, menselijk, ontroerend en hartverwarmend. Geweldig debuut!
Merel
Scenario, tekeningen en inkleuring: Clara Lodewick
Uitgeverij: Dupuis
160 pagina’s / hardcover / € 32,50
Haal dit boek bij je favoriete winkel of bestel direct online:
