Home graphic novel ‘Hoe noemen we de band’ steelt de show

‘Hoe noemen we de band’ steelt de show

“Roel? Kom moar in dissen stoel zitt’n”. Roel is een puber uit de Achterhoek en groeit op in Aalten. In de stoel bij de kapper wordt gevraagd hoe het haar geknipt mag worden. “Net as Sting”. Roel Venderbosch heeft met ‘Hoe noemen we de band’ een kneiter origineel verhaal op de planken gebracht. Laat je in deze semi-autobiografische graphic novel meevoeren naar de jaren ’80. Kruip in de huid van een jongen die gevormd wordt door muziek en bandjes en zo zijn identiteit ontwikkelt.

Door Bastiaan van Esch

Feest der herkenning
Je zit een paar jaar op het voortgezet onderwijs. Je luistert naar allerlei toffe bandjes op cassettebandjes en cd’s. Bij de platenzaak luister je naar de nieuwste albums. Punkbands zoals Green Day, Blink 182 en de Nederlandse Heideroosjes waren mijn favoriet. Sting was het grote voorbeeld voor Roel. De frontman van The Police was een grootheid in de eighties.

Leckage en Vanderboss
De veertienjarige Roel heeft een droom. Op het podium staan met een band. Het maakt niet uit hoe, als hij maar muziek kan maken. Roel heeft de mazzel dat zijn vader gek is op gitaarspelen en hij leert hem omgaan met de basgitaar. In de klas gaat het alleen maar over bandjes, instrumenten en nieuwe ontwikkelingen zoals de Korg. Een apparaat om allerlei geluiden mee te produceren. Ze besluiten met een paar vrienden te gaan oefenen in een keet en de schoolband is geboren: Leckage. In het weekend repeteren ze zich suf. Doel 1: meedoen aan een schoolwedstrijd voor ‘band van het jaar’. Als hij na een tijdje in de smiezen krijgt dat zijn neef een uitstekend drummer blijkt te zijn, valt alles op z’n plek. Roels oom uit Nijmegen heeft een LP gemaakt met zijn bluesband en ze zoeken nog een bandje die het voorprogramma wil verzorgen. Een band met zijn neven ontstaat vrij spontaan. De familieband krijgt de naam ‘Vanderboss’.

Puberteit
Naast de herkenning in de muziek raakt dit boek nog een goede snaar. Denk even terug aan je eigen puberteit. Het bracht jouw onzekerheid over alles en iedereen naar de oppervlakte en de keuzes die je maakte hadden te vaak niet het gewenste effect.

Roel Venderbosch vertelt het allemaal even prachtig en dat gaat gepaard met ontzettend veel humor en zelfspot. Het is duidelijk dat het niet allemaal precies zo gegaan zal zijn, maar dat is als lezer voor mij geen issue. De jonge muzikant maakt net als iedereen een ontwikkeling door, waarin niets vanzelfsprekend is. De muziek, de band en het publiek geven hem uiteindelijk het zelfvertrouwen om zijn droom werkelijkheid te laten worden.

Muzikale invloeden
Roel neemt je mee in zijn ontwikkeling tot muzikant. Dit doet hij door veel aandacht te besteden aan hoe hij zelf basgitaar leerde spelen en welke bands invloed hadden op dit proces. Achterin het boek is de soundtrack van ‘Hoe noemen we de band’ opgenomen. Helaas staat deze soundtrack nog niet als playlist op Spotify…

Website met exclusief materiaal
Hoe noemen we de band‘ heeft ook een website. Je vindt hier een voorproefje van het boek en een pagina met foto’s, platenhoezen en opnames uit de jaren 83/84. Roel is veelzijdig, want naast muzikant, illustrator en docent is hij ook de grafisch vormgever voor Racoon, Jeugd van Tegenwoordig en Daniël Lohues.

Foto: website ‘Hoe noemen we de band’. Leckage tijdens een oefensessie in 1983.

Muziek, verhaal en tekeningen in optimale balans
‘Hoe noemen we de band’ is origineel vanwege de autobiografische insteek en de keuze voor de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt. De muzikale kennis en passie voor het vak spatten van elke pagina af. De tekeningen zijn niet altijd even geperfectioneerd, maar dat heeft voor mij bij dit boek geen toegevoegde waarde. De tekeningen zijn vlot en fris, prettig van kleur en uitermate sferisch. Het papier voelt prettig aan en de matte afwerking van de kaft stoort mij niet. Integendeel.

Het grootste compliment gaat naar het scenario. Er wordt een uitstekend verhaal verteld. Roel zorgt met dit scenario voor een drempelverlagend beeldverhaal dat voor jong en oud uitermate geschikt is. Het is enorm toegankelijk en de pubers van nu zullen zich herkennen in zijn ongemakken en twijfels. Ze zullen ook in een deuk liggen om de belevenissen van Roel en zijn vrienden. Het is heel prettig om een verhaal te lezen dat zich afspeelt in een specifieke omgeving als de Achterhoek. “Hoe noemen we de band” is origineel en van een hoog niveau. Het krijgt een prominente plek in mijn boekenkast.

Hoe noemen we de band
Scenario en tekeningen en inkleuring: Roel Venderbosch
Uitgeverij: De Harmonie
94 pagina’s / €19,90 / softcover