Het is populair en booming business tegenwoordig: horror. Monstertje hier, bloedspettertje daar. Maar hoe pakt zoiets uit in een stripverhaal? Grijpt het je net zo bij de keel als een film? We gaan het zien in “Sheridan Manor: de poort naar de Gehenna”.
Door Jolijn Hooiveld
Daniel, een kersverse crimineel, is op de vlucht. Maar tijdens zijn ontsnapping raakt hij in de problemen en verdrinkt hij bijna. Hij wordt op het nippertje gered door een wel heel aardige man, genaamd Angus. Angus biedt hem een verblijf aan in zijn grote landhuis om een paar dagen aan te sterken. De stille, maar lieve butler Michaï helpt hem hierbij.
Verboden toegang
Tijdens zijn verblijf snuffelt Daniel wat rond in de vleugel van het grote huis waar Angus hem had verboden te komen. Daar vindt hij Édena, Angus’ nicht, waar hij gelijk door betoverd raakt. Het meisje bevindt zich in een staat van catalepsie en is onbereikbaar. Als Daniel ontdekt hoe en waarom ze hier zo terecht is gekomen, raakt hij verstrikt in een duister familie geheim, waarbij occulte praktijken en de Gehenna aan te pas komen.
Horror waardig
De vraag uit de inleiding kan ik met een volmondig ja! beantwoorden. Deze strip is zeker net zo spannend als een goede horrorfilm. Een film en strip naast elkaar zetten is natuurlijk wel een beetje appels met peren vergelijken. Toch kon deze strip mij mijn adem in laten houden. Het verhaal op zich is al griezelig, maar de illustraties zijn hierbij een mega goede aanvulling. Donker, gedetailleerd en soms zelfs vies.
De tekeningen deden mij denken aan de griezeligheid van de serie Stranger Things. Fans zullen dit begrijpen. Voor de mensen die de serie niet kennen: denk hierbij aan slijmerige monsters met te veel tanden, spinrag, vleermuizen en een donkere waas die altijd over de tekeningen lijkt te hangen. Ook de verhaallijn heeft wat overeenkomsten met de serie zoals het reizen naar een andere helse dimensie. Kortom, de strip bevat genoeg elementen voor een goed horrorverhaal.
Digitaal kleuren
De tekeningen zijn digitaal ingekleurd door Ma Yi. Dit verschil met de meeste authentieke strips zie je wel maar vond ik niet storend. Het gaf de illustraties juist iets origineels en digitaal kan je dingen creëren die niet mogelijk zijn met een potlood. De tekeningen hebben deze strip min of meer gered.
Tegenvaller
Over het plot van het verhaal ben ik iets minder te spreken. Ik had na het lezen nog veel vragen en vond het verhaal soms apart, vaag of kort door de bocht. Met kort door de bocht bedoel ik dat het plot soms wel wat meer uitleg en verdieping kon gebruiken. Ik moest sommige stukken drie keer lezen voordat ik het goed begreep. De geleverde kritiek heeft wel weer een positieve keerzijde, namelijk de nieuwsgierigheid naar het vervolg.
Jan van de Berg
De Canadese scenarist Jacques Lamontagne, vooral bekend van zijn stripreeks Wild West, heeft al heel wat verhalen op zijn CV staan. Daarnaast illustreert hij er ook op los in vele andere stripverhalen. Ik hoop dat hij het tweede deel van Sheridan Manor al klaar heeft liggen.
Sheridan Manor 1. ‘ De poort naar de Gehenna’
Scenario: Jacques Lamontagne
Tekeningen: Ma Yi
Uitgever: Daedalus
48 pagina’s / €22.50 / hardcover